parabolicznie 

wyciągam ramiona 

w oczekiwaniu 

na pieszczotę 

nagły podmuch 

trwoni nadzieję 

łagodnym stokiem 

przyjmuję chłostę 

pustynna burza 

w nas 

w oczach piasek 

miliony 

wędrujących odłamków 

wbijają się w skórę 

przetrwam 

niebieskoszarymi źdźbłami 

ochronię się przed tobą 

z wierzchu szorstkie 

od spodu gładkie 

zapłoną wiatrem 

zimny ogień 

ugasi zmiana prognozy 

na zawietrznej