Myśląc jestem sam, idąc jestem sam 

Śpiąc jestem sam, razem tylko w snach 

Blask księżyca pozostawia cień samotności 

To samotność zaszczepiła cechę cierpliwości 

Prowadzi mnie za rękę, trzymając mocno 

Na każdym kroku, każdego dnia w roku 

Nie pozwala mi odetchnąć, jest moim powietrzem 

Na wietrze jak narkoman odurzam się skutecznie 

W świetle gwiazd jej słodka twarz, piękna blask 

Wyobraź postać samotnosci, oddając wolny czas 

Tylko dla niej, bledną wszystkie kolory na ekranie 

Więdną róze, spadł śnieg, zatrzymać jest w stanie 

Każdy chory proces, dać odpowiedż na pytanie 

Czy warto walczyć o miłość? Czy zawalczy za mnie 

Tamujesz gorzkie łzy, hamujesz koszmarne sny  

Zabierasz cierpienie, serwując pełne doznań dni 

Droga postać samotności, moją drogą szczęścia  

Szczerą skarbnicą melancholii, złotem dla serca  

Nie obiecuję Ci wierności, otrzymałaś litość  

Samotność głośnym wrzaskiem, gdy cichnie miłość