Noc powoli przykrywa dzień,

przez który zapadam w sen

półmroku,

tysiąca twarzy i kroków,

mknącymi przed oczyma,

niechcącymi się powstrzymać,

tańczą wokół bez uśmiechu,

słyszę ich glosy zagubione w echu,

trzymając się za włosy mam dosyć!

Budzę się, chcąc poczuć nowy dzień.