Gorący pręt historii

Nie strasz mnie więcej bogiem ani szatanem

czas wypala ich imiona na moich skroniach bardzo głęboko

Przez to znacznie częściej są wymawiane

Na ich skroniach jedno zarzewie ognia

kiedy nie wszystek chcę odchodzić –

każą dziobać serce

i dlatego moje krztuszenie się nimi

coraz bardziej niemiarowe

( Przy pożeraniu człowieka trzeba bardzo uważać

dokąd pęcznieje jego stół

ale coś na kaszel można dostać nawet w prowincjonalnej aptece )

Nie odkładaj na potem trójpolówki strachu

nawet tobie nieznany anioł trzęsie moimi trzewiami

Bestio

chciwie chłepcząca z moich arterii

zagaś już ogniska krzesane w ukryciu

głuche telefony i inne państwa ościenne

Jeszcze jeden gorący pręt historii

znaczy na czole znak boski

szatan pod rękę z bogiem

wypala nowe piętna nawet w runicznych kamieniach

Niech odstąpią mi chociaż obok

by było gdzie upaść