Go to commentsKiedy przestaniesz dla mnie czesać włosy
Text 16 of 27 from volume: Mój krzywy elektrokardiogram
Author
Genrepoetry
Formblank verse
Date added2013-02-25
Linguistic correctness
Text quality
Views2571

Kiedy przestaniesz dla mnie czesać włosy




Kiedy przestaniesz już czesać włosy dla mnie

tą miłością

którą mogliśmy usypać każdą gwiazdę

odfrunę

by przysiąść na progu skrzypiącej zwrotnicy

i kląć


Kiedy poznam imiona wszystkich diabłów

sople będą potrafiły ranić już tylko słońce


Kiedyś otulę Cię w sztywne palto obojętności

zamknę wejście do swojej klatki

by już niczego nie musieć Ci dać




Czuję tę część za całość

w moim wyschłym poidełku


Zanurzam się w nim dosłownie na chwilę

by przepłynąć kolejny

zamarznięty ocean


  Contents of volume
Comments (9)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Miłość, samotność, obojętność, piękne obrazy, zdumiewające metafory.
avatar
Wspaniałe metafory, wiersz przemawia do mnie. W miłości już tak jest, przychodzi i odchodzi. Pozostaje smutek, złość, gniew... pozostaje tylko jak najszybciej zarzucić "palto obojętności". Przeczytałam kilka razy - piękny:)
avatar
Bardzo dobre.
avatar
bardzo na tak......
avatar
Kiedy /Ofelio/ przestaniesz dla mnie czesać swoje włosy (patrz tytuł monologu) - to wiersz zakochanego poety, w całości oparty na antycypacji zdarzeń. Serce, skażone śmiercią, WIDZI świat przyszłości tych dwojga z nieuniknionymi zdradą/rozstaniem/odejściem.

Co będzie z lirycznym centralnym w tej narracji "ja", kiedy jego miłość odejdzie?

Ano, przeczytajmy...
avatar
Nikogo nie obchodzi już pytanie, co stanie się z nią, kiedy przestanie czesać włosy dla byłego
avatar
Kiedyś otulę cię w sztywne palto obojętności
zamknę wejście do swojej klatki
by już nie musieć nic ci dać

(patrz przedostatnia strofa - cytat z pamięci)

Wielka miłość - i w finale wielkie nic
avatar
Idź do klasztoru, Ofelio!
avatar
w moim wyschniętym poidełku
zanurzam się dosłownie na chwilę
żeby przepłynąć kolejny
zamarznięty ocean

(vide końcowe wersy)

Lęk przed miłością okalecza nie tylko czeszącą swoje włosy "ją" - to okalecza przede wszystkim samego poetę Hamleta.

Piękna liryka miłosna bez grama jakiegokolwiek ciepła. Totalny autyzm jako ucieczka przed odpowiedzialnością
© 2010-2016 by Creative Media