Biją dzwony w Krakowie i w Rzymie

Wieczór cichy się nie zapowiada

Nad jeziorem w którym utonęło niebo

Stoi pałac

Jeszcze słońce go opromienia

Jeszcze ciepło paruje nad miastem

A już ziemia obok starego nowym wyrasta

Nie wystarczy tylko nieść krzyż

Trzeba na nim często się krzyżować

Ale dziś wieczorem

Niech się uśmiechną wszystkie twoje słowa

Niech na pożegnanie suknia twa będzie gotowa

I chorągiewki proporce napisy

Łzy się pokażą jutro

Nie wcześniej

Zanim przepłynie rzeka westchnień

Minie czas

A na placu świętego Marka

Rozżarzyły się w mroku latarnie

Zapatrzyły się w okna w balkony

Wykrzywiły swoje istnienie

Teatralnie i pompatycznie

Jakby koniec czasu wyczuły

Rozpłakały się arcylirycznie

Szarym dymem znad złotej kopuły