Pozdrawiam.

Cały ten "Cień w kropli" - a już finalny dwuwers tej miniaturki zwłaszcza! - "Cień..." - dedykowany "kobietom, które kiedyś kochałem" - i z "na adieu" bardzo niedżentelmeńską konstatacją na wydechu:

Ubranie ze wspólnych lat
zbyt mokre

natychmiast ewokuje pytanie, jaki kozioł ofiarny (i po jakiego grzyba??) chciałby w czymś takim - i to latami - chodzić?? Komu potrzebna cała ta wpisana w wiersz męska martyrologia? Czyżby wspólnie zszytym w tym zbyt mokrym ubraniu dzieciom?

To dedykacja - gwóźdź do wspólnej mokrego ubrania zbiorowej trumny. Tytułowa kropla - to bezdenny ocean. Pretensji