Parasole i ludzie

Oj muzyczny Medicus, Medicus! Zaszkodziłaś mi.
Rzeźbiłem sobie na papierze literki, wycinałem ostrym nożykiem i myślałem jakież one pokraczne i szorstkie.I dalej się starałem.
Aż tu nagle taki wpis, taki pech bo nie muszę się już starać.
(...)
no tak te wielokropki. Bardzo je lubię i dlatego o nich pamiętam.

Jestem tego samego zdania co medicus. Wielokropki też mi nieco przeszkadzają. I zastanawia mnie przerzutnia w pierwszym wersie, rozdzielająca dodatkowo jedno pojęcie (Boże Ciało).
Wiersz bardzo dobry, malowniczy i zaskakujący ostatnim spostrzeżeniem.

Rozumiem, że to tak z powodu niedzieli. Szanowne Panie! Nie dziękuję więc. Zrobię to innym razem.

Bartymeuszu, nie kokietuj. :)

Gdybym mierzyła Bartymeuszową miarką, wówczas za "poprawność językową" obniżyłabym Mu o półtora stopnia ocenę [trzykrotnie powtarza się "jak"]. Ale nie będę aż tak brzydka ;) W ogóle nie postawię cenzurki ;)

oj nie dobrze mi, nie dobrze... ale befana_di_campi, powiedz mi proszę
czyż można wspinać się po górach nie mogąc się czegoś uczepić?
Dziękuję za komentarz i zainteresowanie.

"Niedobrze" chyba pisze się razem? Befana natomiast nie zna wspinaczki po skalistych górach, ponieważ cierpi na lęk przestrzeni ;)
No i widzisz, Autorze, jak to miło, kiedy bez określonego powodu obniża się innym ocenę za ich "językową poprawność"?

To proza miejscami wierszowana, więc to, co na oko jest tutaj przerzutnią, tą przerzutnią dlatego nie może być.

A przekaz tekstu niezwykle prosty: są ludzie tak wystraszeni (przez rodziców) życiem, że - w zgodzie ze znaną już od kołyski przestrogą - noszą parasol nawet przy pogodzie

Author	Bartymeusz
Genre	poetry
Form	blank verse
Date added	2013-12-08
Linguistic correctness
Text quality
Views	2836