Przejdź do komentarzyNaturalna sukcesja
Tekst 50 z 93 ze zbioru: Wiersze różne
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2014-02-11
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń4782

Naturalna sukcesja


Posrebrzyła się moja codzienność,

poszarzała.

Powolnieją wodospady,

milkną w meandrach potoki.

W ogródku coraz mniej pierwiosnków

i przebiśniegów.

Do murszejącego ekosystemu ciągną wrzosy

oraz śnieżnobiale kalie.


Naturalna sukcesja.

  Spis treści zbioru
Komentarze (6)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Świat się toczy do przodu a pewnych rzeczy nijak przeskoczyć ani ominąć nie można."Naturalna sukcesja" to dobre określenie.
avatar
Ja zaś z natury jestem optymistą. Wiersz piękny, ale znowu nostalgiczny... Przecież niedługo wiosna, chęć do życia powinna już się budzić, soki żywotne w żyłach buzować....

Jestem za równością! Nie zapominajmy o tej radosnej, miłej, erotycznej.

Zauważyłem dziwne zjawisko - poezji nostalgicznej, smętnej czy smutnej, jest dużo więcej niż wesołej. Jestem za wyrównaniem proporcji :)
avatar
Cudny wiersz! Wydaje mi się, że takiego Autora to ja jeszcze nie znałam. Liryczny, melancholijny i przepięknie malujący obrazy przed oczami czytelnika. A "naturalna sukcesja" jest oczywiście świetna.
avatar
Janko, pięknie to napisałeś.
Jest lirycznie z nutką melancholii, ale i ona jest potrzebna, żeby zatrzymać się na chwilę, pomyśleć.
Poezja jest tam gdzie prawdziwe uczucia.

Niedługo będzie więcej słońca, świat się obudzi do życia, zazieleni i wtedy to posrebrzone będzie skrzyło, zniknie szarość :)
avatar
Serdeczne dzięki.
avatar
Naturalna sukcesja: pustostan - stan - pustostan - stan... i Stany Zjednoczone??

Nie?? Nie Stany?!

To niech zgadnę: pustostan?
© 2010-2016 by Creative Media
×