Sądzę, że zbytnio się śpieszysz, chcąc jak najwięcej i najszybciej opublikować swoich tekstów. Mówię szczerze, to nie popłaca. Zanim opublikujesz swój tekst, przeczytaj go wielokrotnie, nabierz do niego dystansu, a przede wszystkim nanieś poprawki, jeżeli oczywiście dostrzeżesz potknięcia. Potem jeszcze raz lub dwa razy go przeczytaj. A w tym wierszu potknięć jest ich bardzo dużo. Najlepiej brzmi pierwsza strofa zapisana jedenastozgłoskowcem, ale w trzecim wersie jest już przesunięta średniówka. W kolejnych strofach w zakresie konstrukcji i rytmu jest już wszystkoizm, brakuje żadnej reguły. Ponadto w moim przekonaniu zbędne są wszystkie cudzysłowy. Przecież tu nie ma cytowania, a tylko pewne elementy dialogu. Nie rozumiem też, dlaczego zaimki: Ty, Tobie, Ci, Ciebie, MOJE oraz rzeczowniki Kochanie, Jędzę piszesz wielkimi literami. Nie jest to przecież list, a wielkie litery w tym tekście w żaden sposób nie są też wyrazem szacunku, co stosuje się w oficjalnych pismach. Brakuje przecinków przed: kobito, kochanie, omiata, mimo (zbędny po mimo), Wtenczas (zamiast kropki).

W poprzedzającym komentarzu już wszystkie uwagi zostały napisane. Dodam, że dobrze jest czytać na głos.

Sarumanko, podam tylko przykład, jak można zmienić pierwszą strofę (aby średniówka była umiejscowiona w tym samym miejscu - po piątej zgłosce):
Nie lubię słuchać o piątej nad ranem:
Po co się zrywasz tak wcześnie, kobito?!
Dla ciebie wstaję z kurami, kochanie,
Nim wzejdzie słońce, omiatam me lico.

Z mojej strony dodam, że widzę tutaj, duży potencjał literacki.

Nikt jeszcze tak konstruktywnie nie ocenił moich wypocin. Jestem wdzięczna za owe rady i mam nadzieję, że będę miała kiedyś taką wiedzę.

Żona łowczyni dla swego męża verry big problem.

Jak nadal będzie tak marudził, pitolił i krzyczał, któregoś dnia z tych łowów może wcale nie wrócić

Bezdzietna zaś żona łowczyni zrobi to już teraz.

Now!