Przejdź do komentarzyWiosna
Tekst 76 z 76 ze zbioru: Tomik wierszy
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2015-02-23
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1760

Wiosna


Słońce rozgrzewa zmrożoną ziemię

i zrzuca białe, śniegowe brzemię.

Wodą ze śniegu zalana rola,

lśnią w słońcu podmokłe pola.


W marcu jak w garncu wciąż bywa jeszcze,

często padają śniegi i deszcze.

Przyroda budzi się już z uśpienia,

to wiosna tak świat wokół nas zmienia.


Tętniące już życiem drzew korony

obsiadły czarne, kraczące wrony.

Zajęły wszystkie grube konary,

hałasują i łączą się w pary.


Ptaków zaloty, trele miłosne,

budują gniazda, witają wiosnę.

Z ciepłych krajów bociany wróciły,

za swoim gniazdem bardzo tęskniły.


Na krzewach, drzewach pękają pąki,

już się zielenią parki i łąki.

Kwitną magnolie, bzy i kasztany,

to nadszedł już maj oczekiwany.


Rodzi się nowe życie w przyrodzie,

w lasach, na polach, łąkach i wodzie.

Już młode ptaki z gniazd wyfruwają,

żyć samodzielnie rozpoczynają.


Najpiękniejszy czas wiosennej pory,

wyczarował nam wszystkie kolory.

Barwnym całunem ziemia pokryta,

w czerwcu swym pięknem lato powita.

  Spis treści zbioru
Komentarze (0)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
brak komentarzy
© 2010-2016 by Creative Media
×