roznosi mnie po kątach wspomnień jak kurz

złość wytrącona z ręki wraz z nieważnym biletem

na ponowny przejazd z wiosną pod okiem

z przełkniętym kęsem plastiku

nie pamiętam czy był czerwony

z bałaganu odsączyć muszę przypadkowy sens

zaznaczyć stopą granice do zawrócenia

przepleść lemniskatę palcem po szybie

na stronę jutra

poukładać książki posklejać solidnie

zanim strony sprzecznie pomieszają fabuły

bajki ułożyć dzieciom do snu

dzień zapisać bardziej tu niż tam

2015.07.16/30