zaprosiłam cię do serca

przybyłeś rozgościłeś się

wcześniej

tylko marzenia szybowały wysoko

samotność krzyczała ciszą

cierpienie kroczyło

szerokim gościńcem do smutku

aż nagle wszystko się skończyło

czar prysł

jak bańka mydlana

nas już nie ma

tylko myśli niepokoją  tak dręczą

i melancholia kaleczy duszę