Wyspa

Tylko mnie jeszcze naucz piękno znosić,

gdy tak przykuwa wzrok i dotyk.

Tylko mnie unieś w to miejsce jedyne,

gdzie człowiek zostawia swą łupinę.

Tam mnie pozostaw nawet na wieczność,

będę tam sobą, dobrą i bezpieczną.

Nic się nie ucząc, będę wiedzieć dużo,

lecz mi ta wiedza na nic nie posłuży.

Tylko mnie przenieś w tamto miejsce, proszę.

Ten świat już coraz trudniej znoszę.

I fałsz, obłudę, desperację

i to, że inni mają rację.

Zostaw mnie proszę na brzegu wyspy,

tam już zrozumiem czas przyszły.

Tam się na pewno dowiem,

co mogę ci powiedzieć i powiem.

Tam pooddycham samotnością,

tam się odnajdę z twoją miłością.