Przejdź do komentarzyBrudna dusza
Tekst 2 z 18 ze zbioru: Czarne Perły
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-06-19
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2359


Brudna dusza



Brudna dusza drży przed skarceniem.

Pomyśl: grób, otwórz swe sumienie.

Odrzuć wstyd, zostaw godność z boku.

Brudna duma to oddech mroku.



Brudna dusza brnie w potępienie.

Pomyśl: grób, twoje tam zbawienie.

Poczuj sens, okłam ciało prochem.

Brudne żądze to odór lochów.



Brudna dusza tkwi w aksjomacie.

Pomyśl: grób, zanurz się w dogmacie.

Połknij kęs, przeklnij wszystko wokół.

Brudne wnioski to belka w oku.


+++ 

  Spis treści zbioru
Komentarze (6)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
No, no, Legionie. Nie dość, że poruszasz w swoim wierszu bardzo ważne problemy egzystencjalne, a robisz to wszechstronnie i fachowo, to uwzględniasz przy tym wszelkie kanony klasycznej poezji, a ponadto bezbłędnie całość zapisujesz.
avatar
Jak gotyckie przebranie. Gęsia skórka na ciele.
avatar
Mrocznie poleciałeś, ale świetny wiersz. ;)
avatar
Belki w oku nie widac
avatar
Dobrze ,że brudna dusza otwiera sumienie.
Czeka na grzechów odpuszczenie.
Wiersz interesujący.
Pozdrawiam.
avatar
Brudna dusza

(patrz tytuł i kolejne o niej prawdy)

to świat dostępny jedynie Bogu Wszechwiedzącemu i właścicielowi tej duszy, więc - choćbyś ją miodem smarował - zrobi to, co zrobi, a my co najwyżej możemy potem siąść nad nią i płakać ;(

W Polsce d z i s i a j w kolizji z prawem /w tym z dekalogiem/ w kryminalne gnije ponad 70 tys. osadzonych.

Ile innych winnych ma wyroki w zawiasach?? Ilu wymyka się wszelkim szacunkom i wymiarowi sprawiedliwości?!
© 2010-2016 by Creative Media
×