Tekst 2 z 18 ze zbioru: Czarne Perły
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2017-06-19 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2359 |
Brudna dusza
Brudna dusza drży przed skarceniem.
Pomyśl: grób, otwórz swe sumienie.
Odrzuć wstyd, zostaw godność z boku.
Brudna duma to oddech mroku.
Brudna dusza brnie w potępienie.
Pomyśl: grób, twoje tam zbawienie.
Poczuj sens, okłam ciało prochem.
Brudne żądze to odór lochów.
Brudna dusza tkwi w aksjomacie.
Pomyśl: grób, zanurz się w dogmacie.
Połknij kęs, przeklnij wszystko wokół.
Brudne wnioski to belka w oku.
+++
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Czeka na grzechów odpuszczenie.
Wiersz interesujący.
Pozdrawiam.
oceny: bezbłędne / znakomite
(patrz tytuł i kolejne o niej prawdy)
to świat dostępny jedynie Bogu Wszechwiedzącemu i właścicielowi tej duszy, więc - choćbyś ją miodem smarował - zrobi to, co zrobi, a my co najwyżej możemy potem siąść nad nią i płakać ;(
W Polsce d z i s i a j w kolizji z prawem /w tym z dekalogiem/ w kryminalne gnije ponad 70 tys. osadzonych.
Ile innych winnych ma wyroki w zawiasach?? Ilu wymyka się wszelkim szacunkom i wymiarowi sprawiedliwości?!