Tekst 239 z 255 ze zbioru: stopniowo
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2017-10-26 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1577 |
http://www.wallpaperup.com/
Zbyszkowi poświęcam
odpocznę w tajemnicy
urasta w oczach jak ptak
gdy boi się pierwszego lotu
na ścieżce tyle cieni
nie zgadnę czy znowu jestem
światłem co poddane nocy
ukryło twarz we wnętrzu ziemi
wspomnij już nie moim słowem
przeze mnie toczą się chmury
co jak lewiatan na brzeg wywloką
nadmiar ciszy
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
To Poezja oparta na uniwersaliach, gdzie dedykacja dla Zbyszka jest jakimś mniej lub bardziej czytelnym rodzajem kotwicy w trójwymiarze Czasoprzestrzeni