9. Fuga Legionu

Na kolanach przez wieki czcze modły wznosicie...

Gdy światło wam przynoszę, dzień, który wam skradli,

wołam do was z Tartaru: powstańcie upadli!

Przed prawdą się chowacie, kiedy depczą życie!

Niech wam wyrosną skrzydła! Opadnie nienawiść.

Patrzcie, gdzie wzrok nie sięga, orła płonie znamię

i wasza jest potęga, ciemność was nie złamie.

Wielki Legion stworzycie pokonując zawiść.

Wasza jest  woda, ziemia, dla was są przestworza!

Zbudźcie się wszyscy naraz i pęta zerwijcie,

którymi was kiełznają, bredzą, gdy cierpicie.

Wasza jest wolna wola, ich jest wola boża.

Zatem od nich odstąpcie, albo w lochu gnijcie,

gdzie zębami zgrzytanie zagłusza dusz wycie.