Autor | |
Gatunek | popularnonaukowe |
Forma | artykuł / esej |
Data dodania | 2018-03-18 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 1482 |
`Wtedy damy wam córki nasze, a córki wasze pojmiemy sobie za żony, zamieszkamy z wami i staniemy się jednym ludem` Czyli wtedy oni, którzy mówią podstępnie dadzą córki swoje tym, co czynią haniebnie, a córki tych, co czynią haniebnie pojmą sobie za żony i zamieszkają razem, oni którzy mówią podstępnie z tymi, co czynią haniebnie i staną się jednym ludem tych, którzy mówią podstępnie z tymi, co czynią haniebnie `Lecz jeśli nas nie usłuchacie i nie obrzezacie się, weźmiemy córkę naszą i odjedziemy` Czyli lecz jeśli tych, co mówią podstępnie nie usłuchają, oni, którzy czynią haniebnie i nie staną się jak oni, którzy mówią podstępie, zabiorą córkę swoją, od tych którzy czynią haniebnie i odjadą oni, którzy mówią podstępnie, od tych, co czynią haniebnie `Słowa ich podobały się Chamorowi i Sychemowi, synowi Chamora` Czyli słowa ich mowy podstępnej podobały się ojcu i synowi z przeklętego plemienia Chiwwitów, którzy czynią haniebnie `Młodzieniec nie zawahał się uczynić tego, bo pokochał córkę Jakuba; był zaś najbardziej poważany w całej swojej rodzinie` Czyli młodzieniec Sychem, który czynił haniebnie nie zawahał się, by stać się jak oni, którzy mówią podstępnie, bo pokochał Dinę, córkę Jakuba, którą porwał, spał z nią i zgwałcił ją, wtedy chciał, by dali mu ją za żonę. Był zaś młodzieniec Sychem, który czynił haniebnie najbardziej poważany w całej swojej rodzinie, w której czynią haniebnie `Potem przyszedł Chamor i Sychem, syn jego, do bramy miasta swego i rzekli do mieszkańców miasta swego tak:` Czyli potem przyszedł Chamor książe tego kraju, w którym czynią haniebnie i młodzieniec Sychem, syn jego do bramy miasta Sychemu, w którym czynią haniebnie i rzekli - nośnik mowy, jednomyślnych słów Chamora i Sychema, syna jego, do mieszkańców Sychemu, którzy czynią haniebnie tak: `Mężowie ci, (którzy mówią podstępnie) są pokojowo usposobieni wobec nas, (którzy czynią haniebnie), niech więc zamieszkają, (którzy mówią podstępnie) z nami, (którzy czynią haniebnie) w kraju, (w którym czynią haniebnie) i uprawiają, (którzy mówią podstępnie) handel; ziemi jest tu (u tych, co czynią haniebnie) dosyć dla tych, (którzy mówią podstępnie) Córki ich, (którzy mówią podstępnie) brać będziemy sobie za żony, (którzy czynią haniebnie), a córki nasze, (którzy czynią haniebnie) będziemy za nich, (którzy mówią podstępnie) wydawać` (Rdz 34,16-21)