Tekst 14 z 50 ze zbioru: Estuarium
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2018-05-14 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1427 |
jest miejsce, gdzie świat zapina się
na ostatni guzik. oswaja wiejący wiatr
i leczy z amnezji
a rozczochrana wierzba tworzy poematy
(wszystkie słowa przysypane piachem
- przytulam jak dziecko)
okrywając nagość niespokojnych
dusz; kraina ciszy zaraża życiem,
nasze głosy przecinają gęste powietrze
unosząc miedzy gwiazdami
poszarpany napis: exit
on błyszczy
ułóż w datę i zamień w trwałe światło
oceny: bezbłędne / znakomite
Ckliwie mi się zrobiło...
oceny: bezbłędne / znakomite
"jest miejsce, gdzie świat zapina się
na ostatni guzik." Uporządkowanie, pozdrawiam Bajka37
oceny: bezbłędne / znakomite
Ewa, Twoja poezja tak dojrzała, a jednocześnie świeża, młodzieńcza, uczuciowa - piękna!
Ten wiersz szczególnie porywa i wiedzie w wyższe poziomy abstrakcji i emocjonalności.