Przejdź do komentarzyJulianno
Tekst 13 z 50 ze zbioru: Estuarium
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2018-05-13
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1332

/przecież wiesz,

żeby wyrazić życie wystarczy przestać kochać/ 



spaceruję po mokrym rżysku wchłaniając stęchliznę

— przygarbiona. pochłaniam każdy milimetr wspomnień,

staram się zatrzymać świt / nieistotny dla świata/,

gdyż on żyje tylko w moim ciele.  


poczekaj na mnie na skraju urwiska 

o porze, która nie potrafi udawać szarości. 

przecież wiesz, że bez twojego oddechu 

któregoś dnia pozostaną tylko 

puste godziny, a myśli wypuszczone w przestrzeń,

krainą snów pośród gwiazd.


/dobrze wiemy,

że aby wyrazić miłość wystarczy tylko umrzeć/ 


ciągle szukam miejsca w ekstazie wspomnień -  

stoję przed magiczną bramą  

- mimo że za nią jest szczyt nie do zdobycia,  

jak egzystencja, po której pozostanie smutek. 


zapamiętaj, wcale nie płaczę. to tylko serce, 

umiera mi każdego dnia .


  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Świetny wiersz - w ukośnikach perełki wiążące temat - niemal aforystycznie.
Bardzo...!
avatar
Tekst dostosował mi się do pewnych wydarzeń, uniwersum.
avatar
dziękuję. miło mi
© 2010-2016 by Creative Media
×