Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2018-05-13 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1316 |
/przecież wiesz,
żeby wyrazić życie wystarczy przestać kochać/
spaceruję po mokrym rżysku wchłaniając stęchliznę
— przygarbiona. pochłaniam każdy milimetr wspomnień,
staram się zatrzymać świt / nieistotny dla świata/,
gdyż on żyje tylko w moim ciele.
poczekaj na mnie na skraju urwiska
o porze, która nie potrafi udawać szarości.
przecież wiesz, że bez twojego oddechu
któregoś dnia pozostaną tylko
puste godziny, a myśli wypuszczone w przestrzeń,
krainą snów pośród gwiazd.
/dobrze wiemy,
że aby wyrazić miłość wystarczy tylko umrzeć/
ciągle szukam miejsca w ekstazie wspomnień -
stoję przed magiczną bramą
- mimo że za nią jest szczyt nie do zdobycia,
jak egzystencja, po której pozostanie smutek.
zapamiętaj, wcale nie płaczę. to tylko serce,
umiera mi każdego dnia .
oceny: bezbłędne / znakomite
Bardzo...!
oceny: bezbłędne / znakomite