fantazjuję, że przytulasz policzek  

i nadchodzi świt, wylewa się z niebieskich mis  

ceramicznych kubków w grochy  

wiesz, odkąd jesteśmy razem  

staram się być prawie dobry  

objawia się to w kuriozalny sposób  

mój pies umiera, a ja nie mam serca  

go dobić  

(zabrzmiało jak nieśmieszny dowcip z Familiady)  

to okrutny rok, najgorszy od śmierci matki  

zwierzę nie dające się oswoić  

sen schlanego pesymisty  

poza tobą - radioaktywna pustynia pełna  

świeżo spadłych satelitów  

(chyba sam nie rozumiem tej metafory)  

ostatnio dla żartu napisałem:  

`poszatkuj miłością  

a każdy kawałek mego ciała  

ułoży się w serduszko`  

(pół litra grafomanii, akr emfazy, ale szczera prawda)  

łopata stoi oparta o garaż  

psia kostucha szykuje kosę z porcelany  

a ja chciałem stworzyć wiersz miłosny  

zobacz, co wyszło  

mowa przedpogrzebowa dla przyjaciela  

list do ostatniej kobiety  

(nie ma innych poza tobą  

istnieją jedynie kukły o w starych pończochach  

udających głowy, atrapy wypchane zbutwiałą słomą)  

zaraz ktoś powie `amen`