Punkt widzenia

Mówią, ze człowiek jednooki otrzymuje silniejszą bystrość zdrowego oka, gdyż natura stara się  wynagrodzić poniesioną stratę. Człowiek o zdrowych oczach widzi obraz w szerszej panoramie.

Przysłowie powiada, że zmienia się punkt widzenia w zależności od miejsca siedzenia. Dobrze znane nam powiedzenie określa prawdę, że ten sam przedmiot przez wiele osób jest inaczej spostrzegany. Można widzieć z przodu, z boku, z tylu, z góry, z dołu, w obrębie koła, trzystu sześćdziesięciu stopni. Należy też pamiętać o istnieniu obrazu trójwymiarowego, którego nasze ludzkie oko nie potrafi w pełni dostrzec. Człowiek to nie tylko widoczna postura cielesna, to jeszcze wymiar duszy i serca. Dlatego Chrystus przestrzega przed pochopnymi osądami wedle własnych spostrzeżeń: „Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni”( Łk 6,37). Łatwo innych skrzywdzić subiektywnym osadem, także nasz punkt widzenia, nie może zabijać innych punktów spostrzegania. Winien dążyć do scalenia różnych spostrzeżeń, aby stał się bogatszy obraz w oglądanej rzeczywistości. Każde widzenie człowieka w jednym wymiaru, niesie zubożenie.

Opoka!

Nie sądźmy, gdyż zamykamy szerszą panoramę życia w ograniczone ramy.