Tekst 211 z 211 ze zbioru: Prowadzeni przez gwiazdę nieba
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2019-07-29 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1591 |
Przyjdź Królestwo Twoje…
Pamięć o zmarłych przyniosła ludzi na cmentarz,
Kiedy przy krzyżach znicz lub zapach kwiatów
I zdjęcia na pomnikach jaśnieją jak ołtarz,
Malując postacie dwóch różnych światów.
A ogień w drzewie genealogii ludzkości,
Otworzył wnętrze i płomienie zioną,
Z ziemi porywają duchy z darem miłości,
W niebiańskie pokoje lecą i płoną.
Otwarte wrota witają nowe postacie,
Osnute woalem jasnego stroju.
Ale pamięć o zmarłych ma podróż w temacie,
Na wzbudzenie w duszach światła pokoju.
oceny: bezbłędne / znakomite
Wiersz natomiast w całości MÓWI O CZYMŚ INNYM.
O czym? O pamięci przodków.
1. strofa: jesteśmy na cmentarzu - i być może są to właśnie Zaduszki, które mają swoje religijne polskie korzenie w dużo starszej tradycji czczenia duchów zmarłych;
2. strofa - to uniwersalny obraz płonącego jak krzak gorejący drzewa genealogicznego - co kończy się popieliskiem, a cała nasza pamięć już odleciała w niebyt. Większość z nas NIE ZNA SWOICH PROTOPLASTÓW kompletnie;
Przyjdź Królestwo Twoje - to codzienna, wieloma usty ponawiana prośba o sprowadzenie nieba na Ziemię, natomiast wiersz cały "opowiada" o pozgonnej wędrówce dusz Zmarłych TAM (i - w konsekwencji - o tym, że żywi zatracają o nich wszelką pamięć).
Konkluzja: nagłówek NIE WIĄŻE SIĘ z utworem nawet na zasadzie kontrapunktu
(patrz ulubiona część mowy)
JEST w tej parareligijnej retoryce wzorcowa,
a jej ubogie /ergo dla każdego jasne/ leksykalne zasoby
(pamięć, krzyże, znicz, kwiaty, zdjęcia, pomniki, ołtarz, światło, ogień, wnętrze, płomienie itd., itp.)
SĄ precyzyjnie nacelowane na każde ucho Odbiorcy w wieku od 3 - 100 lat /i więcej/
Skąd tandeta i chińska podróbka tak powszechne ma wzięcie i branie?
Bo/ponieważ/że
kicz u-szczęś-li-wia