Tekst 92 z 175 ze zbioru: Powierszam tobie
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2019-10-10 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1297 |
nie wiem czy ugotować fasolę
czy zjeść na mieście co bądź
czy wierzę
czy tylko wierzyć bym chciała
nie wiem czy ładnie mi w brązach
czy przeżyję dłużej niż
czy świat będzie miał koniec
a to dopiero początek pytań
z listy na której powtarzam się
bez słów trwogą czy jesteś
mi na niej pisany atramentem
czy ołówkiem z gumką
gotową na odpowiedź
której nie chcę znać
pytam więc jestem
więc jesteś
oceny: bezbłędne / znakomite
Nasz osobisty wewnętrzny świat stwarzamy, zadając SOBIE takie a nie inne pytania.
Można go kreować np. tak: - Co ugotować na obiad?
Ale można też inaczej: - Co zrobić, żeby liryczny adresat listu (i odbiorca listy zapytań) przyszedł... i został?
/"Cogito - ergo sum." Kartezjusz/
więc jesteś
(patrz ostatnie wersy)
Sad mieni się kolorami, owoce nabierają kolorów i wtedy przychodzi czas na żniwa.
Zasapałem się latając po piętrach…
Dziwne. Kiedyś windy były w czteropiętrowych bloczkach, a teraz nawet wieżowce ośmiopiętrowe budują bez windy…
Trzeba się nasapać, ale najczęściej inkognito haha
Pozdrowienia od Knedelka. :)