Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
Odpuść Tekst 2 z 19 ze zbioru: Pisane łzami
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2019-12-18 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1049 |
Odpuść – mówią ludzie dookoła,
Strąć Boga z piedestału – stała pogadanka,
Ale czy ktoś, kto kocha, tak po prostu uczynić to zdoła,
Gdy myśli o tej osobie każdego ranka?
Odpuść- słyszę głos rozsądku,
On Cię nie kocha – myśl głowę bombarduje
I jak tu przejść do dziennego porządku,
Gdy serce przeciw rozumowi się buntuje?
Jednak pora z uczucia tego zrezygnować,
Zapomnieć o smutku i żalu,
Dobre wspomnienia w sercu zachować,
I odkochać się pomału.
Kto kocha,musi nauczyć się, jak dać za wygraną
Choć ciężko zrezygnować z tego, co jest najważniejsze,
Nie przejmować się w sercu własną raną,
A cieszyć się, że tą osobę spotkało szczęście.
nowe teksty
oceny: bardzo dobre / dobre
Jest to wiersz z rymami typu ab. Jednak byłoby dobrze, gdybyś próbowała czerpać wzorce z naszej klasycznej poezji rymowanej i utrzymywać w miarę stały ryt. W wierszu tym kolejne wersy mają 10, 14, 16, 11, 8, 12, 11, 13, 13, 9, 10, 8, 15, 15, 11, 14 zgłosek. Czyli totalna arytmia, trudno więc też mówić o stałych średniówkach w wersach liczących ponad 8 zgłosek, a takich jest większość.
Poprawność językowa, w tym interpunkcja, na dość dobrym poziomie. Napisałaś "Odpuść- słyszę". Nie jest to ani łącznik, ani też myślnik, a powinien być myślnik, więc przed kreseczką powinna być spacja. Piszemy "tę osobę", a nie "tę osobę".
oceny: bezbłędne / znakomite
(patrz tytuł)
Słusznie! Odpuść. Tego kwiatu pół światu!
Uganianie się za własnymi złudzeniami to wyjątkowo kiepski sposób na spełnione życie