Jaka róża - taki cierń;
Nie dziwi nic.

(...)

Jakie życie - taka śmierć.

/Edyta Geppert`1984/

Pamiętam, pamiętam, tę wspaniałą piosenkę Edyty Geppert. Chyba większość jej refleksyjnych utworów.

W Biblijnym przekazie piękne wzorcowe życie Chrystusa okupione zostało niewyobrażalnym upodleniem śmierci, więc jakby każda reguła ma swoje wyjątki :(

Jakże często przecież giną w pożarach niewinne ofiary podpalenia, w oceanie toną wszyscy pasażerowie transatlantyku, a trzęsieniu ziemi przysypani gruzami zostają tysiące mieszkańców Skopje czy np. w bombardowaniu w proch rozsypuje się całe Aleppo -

i NIE JEST tak, że wszyscy oni zasłużyli sobie na tak nikczemną śmierć.

"Jakie życie - taki zgon" - ta prawda dotyczy jedynie śmierci duchowej, kiedy jesteś łobuzem-zimnym draniem i jako człowiek JUŻ NIE ŻYJESZ, chociaż fizycznie nadal istniejesz

Oczywiście, Emilio, pod tym względem masz rację i dosadnie ją uzasadniłaś. Przed tego typu tragediami człowiek nie ma szans się obronić. Tak świat już jest skonstruowany. Niestety!
Ten tekst ma trochę inny przekaz. Nie bez powodu użyłam określenia: „w pewnym sensie“. Powstał po analizie życia i śmierci tych ludzi, którzy brzydko żyli, że się tak tylko wyrażę... i brzydko umarli... Ku przestrodze brzydko żyjącym.
Myślę, że przykłady są zbędne.