Przejdź do komentarzyCałopalenie
Tekst 1 z 5 ze zbioru: Odłogi
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2020-02-29
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1006

Nim moją szyję oplecie sznur

zaciągnę się chłodnym powietrzem

i spadnę niczym szmaciany wór

w ciemność co pustkę w proch zetrze


Otworzy się ziemi podłoga

i cisnę się w gardziel czarną

robaki me ciało przygarną

i zgaśnie serca pożoga


Nim moją szyję zaciśnie sznur

wydam ostatnie tchnienie

i runę niczym spękany mur

w mrok co ukoi cierpienie


Zamknie się ziemi podłoga

i wtulę się w gardziel czarną

robaki me ciało przygarną

i cisza po mnie złowroga

...

Zostanie

  Spis treści zbioru
Komentarze (5)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Zanim umrę,
Zanim skonam,
Zanim już nie będzie mnie,
Niech ten wierszyk ci przypomni,
Że był ktoś, kto kochał cię :)

/stary wpis z przedwojennego sztambucha/
avatar
Gdzie ta pętla
I gdzie sznur?
Kat gotowy,
Gotów wór
I u grobu
Płaczek chór!
avatar
Dobry Wieczór.Dziękuję za komentarz oraz oceny.Pozdrawiam.
avatar
Bardzo ciekawy wiersz, a ponadto nie dostrzegłem żadnych potknięć z zakresu poprawności językowej. Mam natomiast spore wątpliwości dotyczących konstrukcji wiersza. W klasycznej, rymowanej poezji kształt kolejnych strof jest jednakowy. Te same rymy, ten sam rytm. Tutaj każda strofa jest inna.
1) rym abab i kolejno 9, 9, 9, 8 zgłosek w wersach;
2) rym abba i kolejno 9, 8, 9, 8 zgłosek w wersach;
3) rym abab i kolejno 9, 7, 9, 8 zgłosek w wersach;
4) rym abba i kolejno 8, 8, 9, 8 zgłosek w wersach.

Proszę więc sprawdzić, każda strofa jest inna.
avatar
Rzucę się ja w czarną otchłań,
Za mną wiadro, mop i miotła.
Polecimy razem w głąb -
A ty, Ziemio, się rozstąp!
© 2010-2016 by Creative Media
×