Tekst 1 z 5 ze zbioru: Odłogi
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2020-02-29 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1006 |
Nim moją szyję oplecie sznur
zaciągnę się chłodnym powietrzem
i spadnę niczym szmaciany wór
w ciemność co pustkę w proch zetrze
Otworzy się ziemi podłoga
i cisnę się w gardziel czarną
robaki me ciało przygarną
i zgaśnie serca pożoga
Nim moją szyję zaciśnie sznur
wydam ostatnie tchnienie
i runę niczym spękany mur
w mrok co ukoi cierpienie
Zamknie się ziemi podłoga
i wtulę się w gardziel czarną
robaki me ciało przygarną
i cisza po mnie złowroga
...
Zostanie
oceny: bezbłędne / znakomite
Zanim skonam,
Zanim już nie będzie mnie,
Niech ten wierszyk ci przypomni,
Że był ktoś, kto kochał cię :)
/stary wpis z przedwojennego sztambucha/
I gdzie sznur?
Kat gotowy,
Gotów wór
I u grobu
Płaczek chór!
oceny: bezbłędne / bardzo dobre
1) rym abab i kolejno 9, 9, 9, 8 zgłosek w wersach;
2) rym abba i kolejno 9, 8, 9, 8 zgłosek w wersach;
3) rym abab i kolejno 9, 7, 9, 8 zgłosek w wersach;
4) rym abba i kolejno 8, 8, 9, 8 zgłosek w wersach.
Proszę więc sprawdzić, każda strofa jest inna.
Za mną wiadro, mop i miotła.
Polecimy razem w głąb -
A ty, Ziemio, się rozstąp!