Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
U progu Tekst 195 z 251 ze zbioru: Znak czasu
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2020-03-27 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1302 |
U progu
Nie ma już widma
Globalnego ocieplenia
Hades przygotował miejsce
Których braknie w szpitalach
Nie ma pędu szczurów
Zwolniły zegary
Nie masz ucieczki
Tak jak nie ma kawiarni
Został łut szczęścia
Lub świadomość kary
Za grzechy nasze
Witają nas nowe czasy
Które stoją otworem
Jak ołtarz ofiarny
Przed nami
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
Lub świadomość kary
Za grzechy NASZE
Ewolucja indywidualnego, pozbawionego jakiejkolwiek smyczy "ja" w zbiorowe solidarne "my" /po raz kolejny/ właśnie dokonuje się - tym razem to na NASZYCH oczach
Które stają otworem
Przed NAMI
(vide końcówka)
Jeśli NIE BĘDZIEMY solidarni /przez małe "s"/, to już leżymy jak na włoskim lodowisku
oceny: bezbłędne / znakomite