Wiersz na tę chwilę, to miód na moje serce!

Mój świat też skrojony na moją miarę,
zwyczajny bez fajerwerków
czasem tylko mocniej uwiera,
lecz ust nie zamyka,
kiedy zajdzie potrzeba.

Nie wiem, cz mam powiedzieć dobranoc, czy miłego dnia ?

Dlatego warto wziąć głęboki oddech... i pękną sznurówki gorsetu. I nie poddawać się, i być sobą, i myśleć pozytywnie... Pozytywne myśli przyciągają pozytywne sytuacje. Gdy myślisz pozytywnie Wszechświat działa na twoją korzyść... Ot co! ;)

Znowu autorska nonszalancja, bo dyrygenci oraz artyści [wykonawcy] ubierają frak! Przynajmniej tak bywało dawniej [śp. Krzysztof Penderecki].

Frak w dyrygenturze - to repertuar klasyczny. Muzyka chóralna czy orkiestrowa to jednak dużo pojemniejszy świat /także jazz, gospel, wszelkie nowoczesne gatunki, różne formy pośrednie muzyki akustycznej, festiwalowej itp., itp.,/ gdzie frak byłby grubym stylistycznym dysonansem.

Panie dyrygentki (u nas Agnieszka Duczmal, Marzena Diakun, Ewa Michnik, Monika Wolińska) we fraku??

Panią Ewę Michnik widziałam w naszym Zamku Żupnym we fraku!

W smokingu, który do tej pory zachował się w mojej szafie, to śp. Tata brał ślub.

Muszę Panią rozczarować. A może też i pocieszyć. Z mojej analizy wynika, że na księżycu nie wylądował jeszcze żaden Amerykanin. Nie doleci skórka z ogórka. Nie ma takiej miotły.
Gdyby Pani jednak zdecydowała się polecieć, to polecam program odnowy biologicznej, napisany przeze mnie, który to w tak ordynaryjny, a miły jednocześnie sposób wprowadza ciało i ducha zamieszkującego w stan, co można by spokojnie uznać za podróż kosmiczną.
Pani się pewnie nie zdecyduje. Bo klasyczny dystans do wszelkich nowinek, i co by powiedział zaufany spowiednik? No nic. Warto jednak wiedzieć, że takie programy istnieją, i że czasami Biblię można odłożyć na bok, żeby się uważniej poprzyglądać sobie. Bowiem ciało, pani Prezes, to jest miernik. Nie chodzi mi tu wcale o jakoweś diabelskie przyjemności, choć usta czasem dobrze umoczyć w miłym miodzie, tylko o zwyczajne dbanie. A nie, tak jak to jest w Polskim kościele - ten kto ma najwięcej zepsutych zębów, ten pójdzie do nieba.

Jeżeli znasz swoje własne niedoskonałości i atuty, możesz je konstruktywnie wykorzystać tak, by siebie samego jakoś "ulepszyć" - i po korzystnym kursie komuś "sprzedać". To właśnie znaczy "czuć się dobrze we własnej skórze".

Pozdrawiam bardzo serdecznie.

- z tej całej Twojej litanii niemożności, to ja umiałbym (chyba) naprawić żelazko :-)))