Wróżka niezapomniane, chwile Ci podarowała,

Dostałaś dziś tę sukienkę, piękne buciki  z kryształu,

Tańczyłaś tam wraz z księciem, którego tak

pokochałaś.

Jednak to nie takiego, chciała dla Ciebie finału.

Nie dostrzegł książe w Tobie, co myślałaś że

zobaczył,

Czar prysnął o północy, suknię zmieniając w

łachmany,

Odszedł wtem  przyszły władca, choć tyle dla Ciebie

znaczył,

Porzucił Cię dla innej, Twój królewicz ukochany.

Co się stało z uśmiechem, który gościł na tej twarzy,

Dlaczego serce twarde, a po policzku łzy płyną?

Gdzie dziś jest ta dziewczyna, która kocha tak i

marzy?

Czy przetrwa trudne chwile, a uczucia w końcu zginą?

Uśmiechnij się dziewczyno,  lepsze czasy też nastaną,

Bo kiedyś ktoś  rozpali, w Twoim sercu znowu żar,

Lecz panna dobrze to wie, że zniszczono szansę

daną,

Że wróżka gdzieś przepadła, a wraz z nią zniknął czar.