`Ktokolwiek jesteś bez ojczyzny`

wstąp gdzieś, gdzie bliskie tobie mapy

serc, myśli, celów i marszruty -

twój świat, nie wieczne cztery światy.

Nie mów mi, że korzenie zbędne

i że się wszystko da przesadzać

na grunt, na którym jest głód wody,

lecz nigdy ciepły deszcz nie pada.

A jeśli widzisz na pustyni

bijące źródła życiodajne,

zaczerpnij choćby i z mirażu.

Ale nie wzbraniaj innym kraj mieć

ten z urodzenia w biciu serca,

czasami w obu dłoniach -  drzewca.

Nie broń zaśpiewać nut Mazurka

i trzymać się własnego miejsca,

w którym warunki wzrostu służą.

W którym mu dobrze, mimo burz i

twoich narzekań, sarkań, chciejstwa.

Mnie dobrze tu, gdzie polska wierzba.