Tekst 58 z 73 ze zbioru: Szukanie drogi w poezji
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2021-12-23 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 620 |
Dumna stanęła w kącie pokoju
Rozświetlając nam świąteczne dni
Kiedyś cieszyła w lesie zająca
Teraz cieszymy się nią my
Jak dama pięknie wystrojona
W kolorowy łańcuch
Który otula jej ramiona
A na ramionach bombki trzyma
Taka to silna z niej dziewczyna
Jeszcze na niej lampki mrugają
Kolorowym światłem
Cukierki i pierniczki sobie wiszą
Lecz uważajmy
Bo znikną z dziecięcym wrzaskiem
A na górze kunsztu dodaje
Piękna figura anioła
I podziwiają ją wszyscy dookoła
Jeszcze prezenty pod nią wsadzimy
Bo to już taki czas
Że czeka na nie każdy z nas
Pozostanie z nami razem
W tym grudniowym czasie
A gdy igły już opadną
To odejdzie sama
By w kolejne święta przyjść
Nowym blaskiem lśnić
niestety, nie uchodzi dojrzałej kobiecie.
Przyjmując, że średnio 1 rodzina w Polsce to dwoje dorosłych i dwoje pociech, możemy z dużym prawdopodobieństwem założyć, że
w około 10 milionach polskich domów d z i s i a j stoi 10 milionów choinek - w tym choinek żywych.
Jakich rozmiarów jest to rok w rok zmarnotrawiona, na śmierć skazana puszcza?! Lasy to producent ożywczego tlenu, zjadacz CO², darmowa oczyszczalnia powietrza, bezcenna biocenoza, ostoja zwierząt, ale
co tam jakieś głupie choinki!!
Niech się wali,
Niech się pali,
Byle byśmy
Świętowali!
To odejdzie sama -
Może Państwo zgadną,
Dokąd?
Przed nią jedna brama:
Piece, o czym dobrze wiecie!
Czy jest pani usatysfakcjonowana .
A może po prostu zwyczajnie nie lubi pani świąt ?
sztuczną
choinkę.
Nie lansujemy czegoś, co już w tamtym stuleciu było passe