prowadzą mnie jak bydło 

wprost do konserwy 

stalowe naczynie szczelne 

pomiędzy dniem a dnem 

widzę wyrwane wnętrze 

stalowy nóż błyszczy 

wytną podroby jeszcze 

wyrwą ciepłe serce 

mięso zmielą lub uwędzą 

będzie fajnie 

w święta cię zjem 

zatapiam wzrok w telewizji bezsensie 

zamykam oczy widzę się w tamte dni 

świat i wiatr porwał mnie tam gdzie 

nie chce trwać już od wielu lat 

w konserwie galaretka palce lizać 

smak wciąż ten sam smak niewinnej krwi