Ku źródłu życia

Skąd przyszli czy znają źródło poczęcia

Czas pokolenia niesie w nowe pojęcia

Prawda słodyczy z niebiańskiej Krynicy

W wirem ciemności popycha w akt goryczy

Nie prosty i gładki jest szlak człowieka

Nie zawsze jasna stroną życia urzeka

A pożądanie uparcie wciąż mani

Do osaczania oręża  ramionami

Jak długo trwać będą rozdarcia czkawki

Jakie laury będą u celu wędrówki

Co w biegu szukali okazałości

Miłość wzięła swoich w lot z aniołami

W  wieczności otuliła ramionami

Więc są szczęśliwi w przeczystej światłości