Droga Bożenko

Piszę do Ciebie  

Bo znam siebie

I serce swe poranione

Jak każde inne

Prawie zawsze skrzywdzone

To norma jak deszcz na wiosnę

Jak śnieg w zimie

Będziesz cierpieć

A nawet przypiszesz sobie winę

To tak oczywiste że banalne

Daj luz

I odpuść sobie

A z tą miłością kulawą

Zrób kwarantannę