Kraków bez Pana 

czy Pan bez Krakowa? 

Jakieś nieporozumienie 

względnie w sercu bolec, 

iż wszystko może się zdarzyć 

o przewidywalnej porze, 

kiedy tarninopodobne 

ustrojone w biel przydymioną. 

Gra suitę bezgłośną forsycja uradowana 

wiosna z rękawa wysypała fiołki 

pachną mimozą żółte narcyzy 

a przyciężkawym piżmem hiacynty. 

Lecz Pan tu przecież jest, Pan tylko na chwilę 

za tą furtką uchyloną do rajskich Zaświatów: 

żadne Pańskie odejście, tłumaczenie dla niedowiarków, 

bo dla mnie życie się zmienia, ale nigdy nie kończy. 

Wieliczka, 24.03.2024