Pierwszą zwrotę bym rozdzielił na dwie

Kto jest bohaterem lirycznym tego filozoficznego wiersza?

kreator niedzielny
łachmyta pod wiatr
fachura na stos
wybitny powszedni
za mało na schwał

(patrz odpowiedni fragment)

czyli... kto?

My?? Ja-Kowalski?

Oczywiście! To Ty, kochany przesłodki Czytelniku, kimkolwiek byś nie był.

Z przekąsem powiedziawszy, jest się nawet kim zachwycać :(

ERGO:

sami sobie nie dorastamy do pięt

Człowiek - w tej perspektywie humanistycznej - jest strasznym bublem, swoją własną chińską podróbką=niedoróbką.

Gdzie tego przyczyna? Może problem w tym, że nasze OŚWIECENIE /per saldo/ zwykle kończy się na poziomie 3. klasy szkoły elementarnej:

wszyscy "umiemy" czytać, pisać i rachować, ale na tym koniec

Wahadło /jakim jest człowiek w swych milionach postaw/, w amplitudach swego rozkołysu, to ten w skrajnościach nieustanny Quasimodo*)

(vide wszystkie nagłówki)

.............................

*) Quasimodo - bezimienny pokraczny podrzutek-kaleka garbus i niemowa o takim /łacińskim/ przezwisku, dzwonnik z Notre Dame, jedna z najważniejszych postaci powieści wielkiego Wielkiego Victora Hugo pt. "Katedra Najświętszej Maryi Panny w Paryżu"