Z upadłych popiołów  

na krzemyku nadziei  

układam puzzle szczęścia  

na oziębłe liście  

kleje papierowe serce  

w uszach mi melodię  

wystukuje wiatr  

szumi tak szumi tak gra  

I wsparły się drzewa  

oddechem szarówki  

pod poduszkę nocy  

schowały swe smutki  

gdy cisza spowiła powieki  

minionego dnia  

tylko wiatr nie spał  

szumiał tak szumiał tak grał