pamiętacie

kiedy w garściach trzymaliśmy tylko bezradność

nie pozwoliła ubrać choinki a mnie wyprowadziła

po gałązkę świerku aby zapach balsamem

goił niekompletne przy lnianym jak śnieg

pamiętam

gdy z niedowierzaniem spojrzeliście w twarz

urwanego z choinki uczepionego na włosach

tamtej kobiety gdy układałam na talerzu opłatek

a on chciał właśnie porcjować majątek

zanim

ostatni autobus do nowego życia tuż przed wieczerzą

rodziło się w nas smutne dziecko

[-----------------------------------------------------

-----------------------------------------------------]

jutro

ustroję aż pod sufit abyście po brzegi

chwytali na kolejny rok wszystkie możliwe

niewypowiedziane - w prezencie damy sobie

radę na dziś i na jutra nie budząc wczorajszych

tymczasem

zamieniam się w tykanie zegara

w taniec kartek z kalendarza

a zima stroi za oknem stary świerk

tak na wszelki wypadek

---------------------

* Grudzień 2012