Teraz gdy ostatni  huragan porwał mi perukę by jak bocian umościć

gniazdo w dalekim kraju nad pomianicą a w gębie sztuczne

szufladki trzymają się już tylko nadzieją i zmysł

węchu rejestruje wokół  samo szambo

tak sobie myślę też z nadzieją

na zrozumienie

niekiedy

nie wiem tego dokładnie i nigdy się nie dowiem  może

to być zresztą kolejna teoria spiskowa o

Jedynym

?

że gdyby nie niedziela i perspektywa na horyzoncie

długiego jak wieczność weekendu to kazałby

wydłubać w kamieniu

jedenaste

Nie zasłaniaj

mnie.

tak sobie życie niczym dziurę w

skarpecie tymczasem

ceruję

Perthowisko na jesień 2024.