Przejdź do komentarzyKobieta i telewizor
Tekst 6 z 141 ze zbioru: a
Autor
Gatunekbajka
Formawiersz / poemat
Data dodania2013-01-10
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń3475


Kobieta i telewizor



przyrósł mi telewizor do łopatki nie mogę ruszyć się z kanapki!


precz telewizorze bo zawołam straże!

co? ...jakich strażników mam na myśli?

nie muszę ci się tłumaczyć telewizorze .. puszczaj!



nie chcesz puścić?

hola!

bo będzie

lanie dla telewizora

jak plazmą rzucę o ścianę

to

nic z ciebie nie zostanie


paskudo co mi życie zatruwasz....


coooo?


a kto z pilotem od rana

zmusza mnie do wyświetlania?

(maniaczka oglądania)


i nawet po północy

wciąż wlepia we mnie oczy?


a... może...

mały spacerek

by

poczuć we włosach

wiaterek


pohulać na dworze

czy zimno, czy słota

naszła by panią w końcu ochota?


Oj ... chyba masz rację telewizorze!

pójdę podziwiać fale i morze



w parku pozbieram zżółknięte listki

a potem biegiem

do masażystki





  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Ciekawa treść wiersza. Choć w dzisiejszych czasach częściej ludzie siedzą przy komputerze. :)
avatar
Telewizor i kobieta - a taka jest w tej bajce hierarchia wartości - to już dzisiaj w 2019 r., niestety, twardy namacalny real
avatar
Żeby nie było: mężczyzna do telewizora przykleja się na spaw z obowiązkową puszką piwa
© 2010-2016 by Creative Media
×