Przejdź do komentarzyDusza i ciało
Tekst 34 z 140 ze zbioru: a
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2013-02-17
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2679

Dusza i ciało


zamieszkała dusza w ciele

przed lustrem miny stroiła

ciało posłuchu uczyła

wieczorem zwróciła ciało

za bardzo ją uwierało


  Spis treści zbioru
Komentarze (5)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
temat duszy i ciała odkąd pamiętam mnie intrygował. Wiersz z pozoru krótki, lecz daje do zastanowienia. Gdy ciało staje się niewygodne dusza je opuszcza.... ot, tak po prostu? A co z człowiekiem, zostaje pozbawiony duszy? jakby się tak rozejrzeć wokół pełno ludzi bezdusznych...
avatar
Strażnikiem duszy - sumienie. Gdzie ono było...
:)
avatar
Dusza zwraca ciało tak, jak po zadanej truciźnie zwracamy posiłek.

Niematerialna i niefizyczna zwraca kilogramy kości i mięsa ziemi. Z prochu powstało ciało - i do prochu wraca.

Miniatura pojemna tysiącem znaczeń
avatar
Kto kogo posłuchu uczy? Dusza - ciało... czy odwrotnie?

Wiele strasznych rzeczy robisz pod dyktando ciała; całymi latami nieludzko się obijasz, obżerasz się, pijesz, ćpasz, cudzołożysz, dewastujesz innym życie - i guzik ciebie obchodzi dramat twoich własnych i cudzych dzieci.

Jeżeli to d... jak dupa /a nie "d" jak dusza/ nami rządzi, to lepiej to swoje wredne ciało jak najszybciej "zwrócić"
avatar
Ciekawy temat...
© 2010-2016 by Creative Media
×