dzisiaj tak ważne donikąd 

pozostanie bez znaczenia 

jak puste oczy 

porysowane światłem 

obieram siebie jak jabłko 

ziarna oddzielam od bezruchu 

nazywam po imieniu  

ofiarę straconego czasu 

dusza przysiadła na ramieniu  

obracam świadomością jak blizną 

dysponuję paletą głupich odpowiedzi 

na każde z możliwych pytań