Przejdź do komentarzypętla
Tekst 5 z 7 ze zbioru: Echa przeszłości
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2013-07-09
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2153

nie jedno spadło niebo wciskając w ziemię człowieka

sprawy przychodzą nie w porę

nikt nie jest gotowy


miłość długa droga

krzyż na rozstaju

ten ostatni przypomina że pewna jest tylko

śmierć



,,kończą się drogi,ale czas się na nich nie kończy...``

  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Wiersz bardzo piękny, jednak ocena w przedziale "językowej poprawności" taka jak wyżej.
Za "niejdno", które pisze się razem :)
avatar
W tej naszej pętli (patrz tytuł tej pięknej miniatury filozoficznej z cyklu "Echa przeszłości") wszyscyśmy za te nasze puste główki - jak upolowane w martwej naturze kuropatwy - wszyscyśmy równo zapętleni - i, co wręcz zdumiewające, żadne echa nikogo niczego NIE UCZĄ, jakby każdy z nas był po lobotomii!

Inercja bezwładu (to nie tautologia! to gradacja!) wprost na kolana powala - i na łopatki
© 2010-2016 by Creative Media
×