na kawałku pola dom z gliny i słomy

pejzaż wierzb spękanych

w miąższu lepkiego popołudnia

pajęczyna zwisa

jest zasięg

cywilizacja łasi się u progu

psom miski wylizuje

i sny tarmosi

szef z szpicrutą w dłoni w lansadach

wymachuje raportem

za oknem rosną kartofle

z jednej bulwy będzie ze dwadzieścia