patrzę na ciebie od tysięcy lat

niezmienna

nie boję się już twego piękna

pięknem codzienna

kobieto z makiem z jaskrem

ze słonecznikiem

kobieto przeszła i przyszła

oddałaś mnie toaletkom i buduarom

by upajały się magią

powtarzalności

oddałaś mnie garderobom

niecierpliwym i szafom

i wystawom

galeriom i obrazom

nieruchomym

oddałaś mnie całemu światu

wypolerowane spojrzeniami

z głębi wulkanu wynurzone

jestem ciągle pijanym lustrem

dla ciebie stworzonym