Cienie, cieniom

Jakby budzisz się że snu

zdziwiony, że jesteś.

Dlaczego ja, dlaczego tak,

dlaczego tu?

A wszystko dokoła, brak słów...

To nic, że zawroty głowy...

Tyś na wszystko gotowy.

Ucz się, ucz, nauka to klucz.

Rzucasz się w wiry...

A wkoło, ile działań świrów...

Świat wielki,

a ty masz tylko szelki.

Drogą duchową, czy materialną,

po głębinach i mieliznach?!

Wróg,ojczyzna, brat, co za świat!

Wspinać się, czy siadać,

milczeć, czy odpowiadać?

Ach, te wybory, skąd znak

i ta ruletka i te spory - cicho!

Tu cię wciąga, tam odpycha...

Przez całą drogę szukamy,

przyjaźnimy, kłócimy, błądzimy,

znów rozglądamy, układamy

sprzątamy, w końcu i tak bałagan,

cień po nas, innym cieniom

Zostawiamy...