Go to commentsHumanizm poety i ojca
Text 22 of 38 from volume: Przebudzenie
Author
Genrepoetry
Formpoem / poetic tale
Date added2011-10-19
Linguistic correctness
Text quality
Views3682

Humanizm poety i ojca


Dzieci umarły już miliony.

Jej jednej biją wciąż pokłony

rzesze poetów. Ojcem Janem,

jego cierpieniem, duszy stanem

też się zajmują myśliciele.

Humanizm ciągle znaczy wiele!


Bo to naprawdę ludzka rzecz

płakać, rozpaczać, szaty drzeć...


Na kartach wierszem ułożone

słowa Orszulce powierzone.

Ojciec oddawał to, co miał,

co oddać mógł i co oddać chciał.

Na koniec i łzy wysuszył sam,

i zapamiętać też kazał nam:


Kiedy fortuna tua est,

nie myśli człowiek, jaki jest!

  Contents of volume
Comments (5)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
"Na koniec łzy wysuszył sam (wiadomo, że wysuszenie łez to już ostatnie z możliwych), a zapamiętac kazał nam:..." W zupełności by wystarczyło.
avatar
Zgadzam się, że trzeba poprawić: Na koniec łzy wysuszył sam i zapamiętać kazał nam:
avatar
A może i tak pani Aniu. Ja język polski miałam ostatnio w szkole średniej, ładnych lat temu... Więc moje uwagi są często na zasadzie wyczucia chyba intuicyjnego ;)
avatar
Miłość do własnego dziecka na całym ziemskim naszym padole trwa poza wszelkim czasem przez wszystkie millenia
avatar
"Humanizm poety /Jana Kochanowskiego/ i ojca" /Urszulki Kochanowskiej/ - to tytuł mocno naciągany nie dlatego, że dotyczy Poety Wielkiego, jakim był, a dlatego, że nie synchronizuje on /ten tytuł/ w żaden sposób z przekazem "Trenów", które powstały li tylko jako wyraz głęboko intymnych traumatycznych doświadczeń osieroconego taty - i z tego powodu nie niosły światu żadnego dodatkowego przesłania. "Treny" - to nieutulony płacz ojca nad mogiłką małej córeczki.

Humanizm Poety rozciąga się poza "Treny" na wszystkie inne wiekopomne dzieła Kochanowskiego, zaś humanizm ojca - nie istnieje, gdyż jest w nim /w ojcu/ jedna jeno czarna rozpacz i tęsknota
© 2010-2016 by Creative Media