Tekst 22 z 38 ze zbioru: Przebudzenie
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2011-10-19 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 3692 |
Humanizm poety i ojca
Dzieci umarły już miliony.
Jej jednej biją wciąż pokłony
rzesze poetów. Ojcem Janem,
jego cierpieniem, duszy stanem
też się zajmują myśliciele.
Humanizm ciągle znaczy wiele!
Bo to naprawdę ludzka rzecz
płakać, rozpaczać, szaty drzeć...
Na kartach wierszem ułożone
słowa Orszulce powierzone.
Ojciec oddawał to, co miał,
co oddać mógł i co oddać chciał.
Na koniec i łzy wysuszył sam,
i zapamiętać też kazał nam:
Kiedy fortuna tua est,
nie myśli człowiek, jaki jest!
oceny: bardzo dobre / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Humanizm Poety rozciąga się poza "Treny" na wszystkie inne wiekopomne dzieła Kochanowskiego, zaś humanizm ojca - nie istnieje, gdyż jest w nim /w ojcu/ jedna jeno czarna rozpacz i tęsknota