z jesienią w kościach

Fajno powiązany motyw starości i jesieni. Przemijanie.
Strasznie nieuchronne.
A za oknem szaro-buro-ponuro. Buu.
Dobrze że mamy internety :)

Kurde, chyba lepszy tytuł byłby:
Herbata z jesienią w kostkach

Ale trudno, zostaje, bo nie da się już edytować.
Dzięki Ange. :)

Tytułu możesz użyć przy następnej okazji :)

Nooo :) Tutaj brakuje tej edycji, dzieło po wklejce jest "dziełem sknczonym" ;))) A ja dokonuję nawet po latach zmian w swoich tekstach.

Bardzo ciekawy wiersz. Poczułam jesień... Ale tylko na dworze. Nie w kostkach. A już tym bardziej nie w kościach. ;)
Tekst można zmienić, ale tylko do momentu, zanim ktoś napisze pierwszy komentarz. To tak gwoli wyjaśnienia.

Michalszko, wiem, znam ten ból mozliwości wyedytowania :)
Dziekuje Ci.

Jesień w kostkę/w kościach (jak ta na gwoździu zupka chińska) - co w tym dialogu na 2 krzesła gołym przymrużonym okiem w wierszu widać - to pełna wigoru humoreska z przesłaniem DAMY RADĘ

I nie marudzić, że kostka - za późno
a jesień - za wcześnie

Dziekuję, Emilko, za komentarze.

Author	gruszka
Genre	poetry
Form	poem / poetic tale
Date added	2018-09-23
Linguistic correctness
Text quality
Views	1629